Biblia jest najważniejszą księgą dla chrześcijan. Powstawała przez wieki, a mimo to zachowuje specyficzną jednolitość w języku i wymowie. Była tworzona w językach: hebrajskim, aramejskim i greckim. Przez wierzących jest uznawana za księgę świętą, która była pisana pod natchnieniem Ducha Świętego. Niewierzący znajdą w niej podstawowy kanon zachowań, wzór moralnego postępowania. Jest uważana za jeden z dwóch filarów europejskiej kultury, gdyż do dzisiaj czerpiemy z niej motywy, archetypy, postawy, bohaterów i symbole. Jest też źródłem wielu frazeologizmów używanych na co dzień.
Jakie wartości niesie Pismo Święte?
Dla historyków jest cennym źródłem wiedzy o dawnych czasach. Najstarsze części Starego Testamentu powstały nawet w drugim wieku przed naszą erą. Zawierają one historię świata od chwili jego powstania po narodziny Chrystusa. Były niezwykle cenne, więc specjalnie je chroniono. Żydzi nie mają żadnych wątpliwości co do ich autentyczności. Jeśli chodzi o Nowy Testament to został on napisany po śmierci Jezusa Chrystusa. Najważniejszą częścią są cztery Ewangelie, napisane przez uczniów Jezusa: Marka, Mateusza, Łukasza i Jana. Są one opowieścią o życiu Mesjasza, ale bardzo specyficznie opowiedzianą. Najwięcej miejsca zajmują narodziny Jezusa i jego życie do dwunastego roku. Później opowieść się urywa i poznajemy Jezusa już na końcu jego drogi, kiedy zaczyna nauczać, zwoływać uczniów, czynić cuda. Bardzo szczegółowo opisana jest ostatni okres z jego życia, zwłaszcza ostatni tydzień. W Ewangelii wg. świętego Mateusza jest sporo nawiązania do tradycji hebrajskiej, jakby autor w ten sposób chciał podkreślić łączność obu religii. Autor zwraca uwagę na najważniejsze fakty z życia Jezusa. Najkrótsza i najstarsza jest Ewangelia wg. świętego Marka. Jej autorem jest uczeń Jezusa, który dowiadywał się o jego działalności bezpośrednio od Piotra. Miała ona być spisana w Rzymie, właśnie na potrzeby rzymskich chrześcijan, by pozwolić im w szybki sposób dojść do wiedzy o działalności Mesjasza. Dynamika zdarzeń jest tu bardzo szybka i imponująca. Jezus jest tu pokazany jako człowiek czynu, który szybko reaguje i działa. Ewangelia świętego Łukasza składa się jakby z dwóch części. W pierwszej autor bardzo dokładnie i precyzyjnie opisuje życie i działalność Jezusa, natomiast w drugiej części są spisane dzieje apostołów, którzy po jego śmierci mieli opowiadać o jego nauce. Jest to Ewangelia, która miała być w założeniu skierowana do ludzi spoza kultury żydowskiej. Miała postać na podstawie szczegółowych relacji i opowieści tych, którzy znali Mesjasza. Natomiast Dzieje Apostolskie powstały na podstawie podróży, jakie Łukasz odbył z Pawłem. Zresztą kończą się w momencie, kiedy Paweł znajduje się w rzymskim więzieniu. W tej Ewangelii znajduje się najwięcej unikatowych opowieści, które potem trafiły do kultury, jakby choćby ta o miłosiernym Samarytaninie, synu marnotrawnym, faryzeuszu. Pismo Święte to także Ewangelia wg. świętego Jana. Tekst jest najbardziej literacki. Autorem jest Jan Apostoł, uczeń Jezusa. W samym tekście znajdują się informacje, których nie ma w trzech poprzednich ewangeliach.